51 - Jeroen Krabbe

1 min

Op het stationsplein stap ik de bus uit. Heb ik al jaren niet meer in gezeten, in de bus. De mensen doen hun best om niet naar me te kijken. Maar allemaal kijken ze toch. Stiekem. Ik hoor ze fluisteren. ‘Kijk, daar gaat Jeroen Krabbé. De grote acteur/regisseur/schilder.’ Terwijl, wat doe ik nu eigenlijk? Zoveel stelt het niet voor. Heel weinig mensen kunnen wat ik kan, maar voor mij is het zo doodnormaal dat ik me echt niet anders voel dan anderen.

Ik had het er laatst nog met Barbra (Streisand, red.) over. ‘Jij bent zo ontzettend jezelf gebleven,’ zei ze tegen mij, ‘terwijl je een van de grootste acteurs ter wereld bent.’ Allemaal maar gekkigheid natuurlijk, want wie kun je anders blijven dan jezelf? Maar goed, u vraagt zich natuurlijk af wat ik op het plein van Centraal Station doe.

80 - Blind

1-2 min

Piepende remmen, bus 21 komt tot stilstand. De stem van de buschauffeur, naar mij gericht, zakelijk, niet vriendelijk, niet onvriendelijk: ‘Centraal Station, eindhalte’. Het sissende geluid van busdeuren die open gaan. Mensen drommen naar buiten. Voorzichtig vind ik mijn weg naar de uitgang en stap uit. Eigenlijk wilde ik mijn zoon meenemen, maar dat mocht niet van m’n vrouw.

‘Je bent blind, gek’, zei ze, ‘wat denk je nu, dat je de kinderwagen als blindegeleidehond kan gebruiken?’ Ik ben op zoek naar Stijloefeningen van Raymond Queneau in de vertaling van Rudy Kousbroek. Het liefst als luisterboek of in braille. Maar als dat er niet is, vind ik wel iemand om het voor te lezen. Ik zoek het al een tijdje, maar het is nergens te vinden. Vandaar dat ik naar de Openbare Bibliotheek te Amsterdam ga om ‘m te lenen. Auto’s suizen langs. Het getik van een voetgangerslicht dat op rood staat.

26 - Scenario

0-1 min

EXT. BUSHALTE CENTRAAL STATION – OMSTREEKS 12.00 UUR

Het miezert op een onbestemde dag. Het waait. Mensen lopen in zichzelf gekeerd van en naar het station. Een bus stopt. De deuren gaan open. Mensen wandelen eruit. Als laatste een aantrekkelijke jongeman met een flinke baard die voorzichtig een felgroen kinderwagentje uitlaadt. De naam van de aantrekkelijke jongeman is Max Molovich. Hij begint te lopen. Hij wandelt het stationsplein over in oostelijke richting en begint te bellen.